Kao ponderi pri izračunavanju berzanskih indeksa, obično se koriste cene odabranih akcija ili njihove tržišne kapitalizacije (proizvod cene i broja hartija od vrednosti).
Prema nastanku, svi berzanski indeksi se mogu podeliti u tri grupe:
1. indeksi koje konstruišu i objavljuju specijalizovane institucije (konsalting firme, brokersko-dilerske firme, časopisi) koje subjektivno biraju koje će hartije ući u strukturu indeksa
2. indeksi koje konstruišu specijalizovane institucije, ali na osnovu objektivnih kriterijuma za izbor hartije koja će ući u strukturu indeksa i
3. indeksi koje utvrđuju sama tržišta, obuhvatajući sve hartije kojima se trguje.
U najznačajnije berzanske indekse u svetu, koji su ujedno i indeksi akcija, spadaju: Dow Jones-ovi indeksi, Standard&Poor's-ovi indeksi,Moddy's indeksi, Indeksi Value Line-a, Indeksi američke berze, Indeksi nacionalnog udruženja dilera hartija od vrednosti (NASDAQ), Barron's-ovi indeksi, Indeksi Financial Times-a, Nikkei indeks i dr. Sa druge strane, najpoznatiji berzanski indeksi obveznica su: Dow Jones-ovi indeksi, Indeksi Salomon Brothers-a i Indeksi Standard&Poor's-a.
Proseci i indeksi predstavljaju indikatore različitih trendova. Berzanski indeksi su korisni zbog toga što investitori koji poseduju nekoliko hartija na datom tržištu ili date vrednosti, mogu brzo dobiti indikaciju o tome kako će kretanja na tržištu uticati na vrednost njihovog portfolia. Berzanski indeksi su korisni i za istorijsku analizu, na osnovu koje analitičar može utvrditi određene odnose između različitih indeksa i perspektive privrednih sektora, što može biti korisno za predviđanja.